Sydney to Melbs

Hello Mates!
Hier onze eerste update over onze Aussie adventures. Drie weken geleden kwamen we aan in Sydney na een zeer vermoeiende reis. Anderhalve dag in een vliegtuig zitten is geen pretje. Hoe verder we van Nederland vlogen hoe merkwaardiger het voedsel werd en hoe minder we ervan konden verstaan. In het vliegtuig dacht ik alleen maar aan het moment dat we in Manly beach (een van de suburbs van Sydney)aan zouden komen en gelijk een duik in het water konden nemen. Gek genoeg gebeurde dat pas na 3 dagen daar te zijn. Manly is geweldig, een klein stadje aan de kust waar iedereen zo ongelofelijk laid back is. Iedereen sjokt een beetje op blote voeten naar het strand met een surfplank onder z’n arm. We merkten gelijk al hoe vriendelijk de Australiers zijn, niemand is te beroerd om je even te helpen of in de juiste richting te wijzen. Het is zo gemakkelijk om met mensen in gesprek te raken zonder raar te worden aangekeken.
Met de ferry is het 30 minuten naar hartje Sydney met een geweldig uitzicht op de harbour bridge en opera house. Sydney is groot, schoon en constant in beweging. Je merkt overduidelijk dat het de grootste stad van Australie is. Ondanks dat is het erg overzichtelijk en is het vooral goed vertoeven aan de stranden en haven. In Sydney (overigens ook de oudste stad van Australie) ontmoetten we Peter en Sharonna, twee vrienden uit Nederland. Zij zijn hier sinds 8 maanden en hebben eerst een half jaar in Alice Springs gewerkt. Het was enorm gezellig en goed ze weer te zien na zo’n lange tijd. Na de nodige drankjes zijn we naar het aquarium geweest en de botanische tuinen maar bovenal hebben we enorm veel gelopen.
Na een aantal dagen Sydney kwamen we al gelijk in aanmerking met wat alle backpackers zeggen: The best plan is to have no plan at all! Vanuit Nederland hadden we gepland om in Sydney gelijk aan de slag te gaan en een baan te zoeken maar dat veranderde al snel. Met z’n vieren in de auto met heel veel spullen op weg naar Melbourne. We besloten via de kust te rijden en onderweg de leuke bezienswaardigheden op te pakken. Op naar de K-markt om een tentje en luchtbed in te slaan!
In Australie kun je op free rest areas staan, je kunt daar dus gratis parkeren en overnachten in je tent of camper. Deze verschillen van een strookje gras naast de snelweg tot aan een compleet bedekte plek in het bos met faciliteiten tot een plek in de duinen vlak langs de kust; je weet dus nooit waar je terecht komt. De eerste nacht in de buitenlucht zal ik nooit vergeten. Je hoort de vele verhalen wel over spinnen, slangen, wilde honden en weet ik het wat er hier allemaal in de bush leeft. Met die gedachte in je achterhoofd lig je dus stijf van de zenuwen te luisteren naar alle vreemde en buitenaardse geluiden die je dus vlak naast je tent hoort. Het is compleet donker en stil op deze geluiden na. Op een gegeven moment zwoor ik dat onze tent omsingeld werd door een tiental hyena’s. Ik hoorde dat William ook wakker was en na een belachelijke kreet uit ‘de jungle’ vraag ik angstig aan hem: ‘Hoorde je dat?’ Hij antwoord instemmend. ‘Wat was dat in godsnaam?’ vraag ik aan hem. ‘Ik weet het niet’ beantwoord hij mijn vraag. Zielig zeg ik tegen hem dat ik bang ben waarop hij zegt: ‘Ik ben ook bang’. Zover dus mijn held op sokken. Plassen wordt ‘m ook niet, no way dat ik die tent uit ga.
Peter en Sha moeten de volgende ochtend erg om ons lachen. Koala’s klinken als krijsende varkens, er zijn spinnen die blaffen als honden en alles wat inheems en vreemd klinkt is een vogel verzekeren ze ons. Na een paar nachten zijn we gewend aan de veranderende omgeving en zijn we niet meer zo bang. Het is eigenlijk best tof om je tentje zo op te zetten in de middle of nowhere, waar het pikkedonker is en het enige licht dat je hebt de maan en sterren zijn. Je kunt hier zelfs de melkweg zien zo helder is het!
We hebben veel dingen onderweg gezien; zo zijn we wezen hiken door een national park, de enorme golven getrotseerd, vele malen gebarbecued maar vooral veel in de auto gezeten. Eigenlijk is de reis van Sydney naar Melbourne best saai, zoals we al hadden vernomen van andere backpackers. Veel spookstadjes onderweg waarbij je je afvraagt hoe mensen in godsnaam zo kunnen wonen ver van de bewoonde wereld af. Wat mij opviel was dat het landschap echt om de 50 kilometer veranderd, alsof je elke keer door een ander land reist. Op afraden van het informatie centrum zijn uiteindelijk toch naar Philip Island gegaan; eindelijk civilisatie! Een vrij toeristisch eilandje waar je pinguïns kunt zien en vooral lekker kunt luieren aan het strand. We zijn hier – in de stromende regen – gaan vissen bij een trout farm. Na 2 uur bedruipt aan de kant te hebben gezeten vond ik het wel welletjes en besloot ik naar de ‘loser pond’ te gaan waar alle kinderen hun mini hengeltjes uitsloegen en binnen 5 minuten beet hadden. Ach, ik had tenminste beet…..Daarna kon je de vis kopen en laten bereiden naar eigen keuze. Wel een hele leuke ervaring om je eigen gevangen vis meteen op te kunnen eten.
Na Philip Island door naar Melbourne waar we een camping hadden geboekt. De camping bleek zo’n erge trailer trash camp te zijn midden in een industrie terrein langs de snelweg, dat we maar snel rechtsomkeert maakten. Onderweg boekten we een andere camping waarbij we erg gemixte gevoelens hadden omdat het zo goedkoop was en belachelijk ver afgelegen. Op het zandpaadje ernaar toe stopten we abrupt omdat er een kangoeroe voorbij hopte. Hij bleef staan en stond maar een beetje te grazen totdat we zagen dat er wel honderden soortgenoten achter stonden. Erg tof om ze zo in het wild te zien. Wat nog toffer was dat we op de camping aankwamen (wat een vrij verlaten scouting camp bleek te zijn) en dat de kangoeroes op een paar meter afstand van onze tenten stonden. Er is geen betere manier om wakker te worden!
Hoewel we het eerst een beetje vreemd vonden, wij als enige campeerders op zo’n groot stuk grond met een vriendelijke maar toch ook beetje rare farmer, werd dit ons nieuwe thuis voor 5 nachten. Vanuit Riddles Creek was het maar 50 minuten reizen met de trein naar Melbourne.
Australie heeft anderhalf keer zoveel inwoners als Nederland terwijl het land bijna 250 keer zo groot is. Om te vergelijken; per vierkante kilometer wonen er 450 inwoners in Nederland terwijl dat er in Australie maar 3 inwoners per vierkante kilometer wonen. Er wonen 4 miljoen mensen in Melbourne en pak m beet 3 miljoen in Sydney. Van de 4 miljoen in Melbourne is een derde niet in Australie geboren. Je kunt je dus voorstellen wat een enorme melting pot van culturen het hier is en dat merk je aan alles; voedsel, kleding, manieren, verschillende uiterlijken. Wat dat betreft is Melbourne minder statisch dan Sydney en overduidelijk lelijker maar zeker interessanter.
Er leeft hier een bruisende cultuur van restaurants, cafés en uitgaansgelegenheden. Er is altijd wat te doen! Elke dag is er wel weer een nieuw evenement gaande. Het is echt een stad om te ontdekken want zoals ik al eerder zei, het ziet er niet uit van de buitenkant. Maar er zijn zoveel leuke straatjes en trappetjes naar beneden of boven die dan weer ergens anders uitkomen. Pubs in bunkers en op het dak, evenals bioscopen en andere activiteiten. Je kunt naar het strand in St. Kilda, waar iedereen bijeenkomt in de avond en danst en deelt. Je kunt naar Docklands, waar je kunt lopen over de pier en aan de haven kunt eten. In elke suburb die makkelijk te bereiken is via de tram is er wel weer iets nieuws te beleven. We gaan geregeld naar de Victoria Market waar groenten en fruit en vlees beduidend goedkoper is dan de supermarkt (want wat is het hier duur!) en lopen dan naar Batman park om de hoek van het hostel om te barbecueën
Na het rijden en de beperkte (maar erg goede) gezelschap was het ook onwijs leuk om weer eens in een hostel te zijn; een plek waar reizigers van over de hele wereld samenkomen en verhalen delen. Maar vooral een plek waar en volop Gun (goedkope ‘wijn’ in pakken) gedronken. Al vragen we ons soms wel af of we nou in Australie zijn of Duitsland…..
Het vakantie vieren is heerlijk maar we moeten toch echt aan de bak. We hebben beiden onze certificaten gehaald om hier te mogen werken in hospitality en labouring en de jobhunt is begonnen. Het blijkt wel erg lastig om full time werk te vinden als backpacker omdat er zoveel competitie in de grote stad is en werkgevers vaak het risico niet willen lopen dat je iemand inwerkt die er binnen een maand weer vandoor is. We geven in ieder geval nog niet op maar genieten ondertussen wel van het weer, de mensen en de stad!

Time to meet with the locals tonight!

See ya next time

Cheers and no worries!